स्केच

सम्झना छ- एक दिन
मेरो मेचमा बसीबसी
चुरोटको बट्टामा तिमीले
एक स्केच बनाएका थियौ
आएर हेर त
त्यो बिरुवामा फूल फुलेको छ !

ल्यान्डस्केप

टाढा सुनसान-पोखरी नजिक
एउटा जवान रूखसँगै
उमेरको पीडा भोगिरहेको समय 
मटमैलो दोसल्ला ओढेर
बुढो पामको एक रूख 
उभिइरहेको छ पहिल्यैदेखि
सयौं वर्षको एकाकीपनपछि
झुकेर भन्छ जवान रूखसँग- ‘यार !
एकाकीपन छ ! केही कुरा गर !’ 

एकछिन पर्ख, पर्दा नखसाऊ

अहिले पर्दा नखसाऊ, पर्ख
अझै बाँकी छ कथा 

अहिले पर्दा नखसाऊ, पर्ख !
भर्खरै त फुटेको छ काँचो माटो,
अहिले त केवल शरीर ढलेको छ  
अहिले त मात्र पराजित भएको छ पात्र ।

बल्ल अब सल्किन थालेका छन् मनका पीडाहरू,
बल्ल अब धड्कन थालेका छन् मनका चोटहरू 
अहिले त ज्यूँदैछ संवेदना ।
 
जोगाऊ, यो आगो
थकित भएर जो झरेको छ भर्खरै पात्रको हातबाट 
यो आगो जोगाऊ, यहीँबाट सुरू हुनेछ नयाँ यात्रा
पुनः आँधी बनेर ।
यहीँबाट उठ्नेछ फेरि कुनै पात्र यही उज्यालो बोकेर 

भेटिनेछ पक्कै पनि गन्तव्य कहीँ न कहीँ
अहिले पर्दा नखसाऊ पर्ख एकछिन ।

(सन् १९३६ मा जन्मिएका गुलजार भारतका प्रसिद्ध कवि तथा गीतकार हुन् । उनका फिल्मी गीतका साथै पटकथा र निर्देशन पनि प्रख्यात छन् ।)